پر از واژه ام برای او..

اگر نگویم مغزم متلاشی می شود..

عین غده ی سرطانی خواستنت رشد می کند.... از آن غده هایی که اگر دکتر بود ..می گفت: کاری از دست ما بر نمی آید.. فقط دعا کنید!

یا باید بگویم .. یا بمیرم!

آغوشی می خواهم مطمئن تا باد کله ام بخوابد.   

این خواستن وجودیست...  عادی نیست.

جانا تو ماه روشنی.....